ทัสสเนนปหาตัพพทุกกุสลติกะ

(83. ทัสสเนนปหาตัพพทุกะ 1. กุสลติะ)

กุศลบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1635] 1. กุศลธรรมที่ไม่ใช่ทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัย
กุศลธรรมที่ไม่ใช่ทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1636] ในเหตุปัจจัย มี 1 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 1 วาระ
ในอธิปติปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 1 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี 1 วาระ ทุกปัจจัย.

อกุศลบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1637] 1. อกุศลธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัย
อกุศลธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

2. อกุศลธรรมที่ไม่ใช่ทัสสเนนปหาตัพพธรรม
อาศัยอกุศลธรรมที่ไม่ใช่ทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1638] ในเหตุปัจจัย มี 2 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ
ในอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 2 วาระ.

ปัจจนียนัย

1. นเหตุปัจจัย

[1639] 1. อกุศลธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัย
อกุศลธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะนเหตุปัจจัย
คือ โมหะที่สหรคตด้วยวิจิกิจฉา อาศัยขันธ์ทั้งหลายที่สหรคตด้วย
วิจิกิจฉา
2. อกุศลธรรมที่ไม่ใช่ทัสสเนนปหาตัพพธรรม
อาศัยอกุศลธรรมที่ไม่ใช่ทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะ
นเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในปัจจนียะ

[1640] ในนเหตุปัจจัย มี 2 วาระ ในนอธิปติปัจจัย มี 2 วาระ
ในนปุเรชาตปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ ในนกัมมปัจจัย มี 2 วาระ ในนวิปาก-
ปัจจัย มี 2 วาระ ในนวิปปยุตตปัจจัย มี 2 วาระ ฯลฯ
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.